De oorsprong van het Landgoedhotel Woodbrooke ligt in het begin van de vorige eeuw. Leidse theologiestudenten bezochten toen het landgoed Woodbrooke, nabij Birmingham, waar de quakers een centrum voor geestelijke en sociale scholing hadden opgericht. De studenten waren zo getroffen door de open sfeer van het centrum dat zij na terugkomst in Nederland in 1908 de ‘Vereeniging van Oud-Woodbrookers in Holland’ oprichtten. De doelstelling luidde: ‘in de geest die op Woodbrooke heerst, versterking en verrijking van het godsdienstig leven te brengen’. Men moet bedenken dat ruim honderd jaar geleden het geestelijke en politieke klimaat in Nederland bepaald werd door verzuiling, er een taboe lag op omgang met anders-gelovigen en er nauwelijks ruimte was voor persoonlijke geloofsbeleving – los van de officiële kerkelijke leerstellingen. Het streven van de vereniging om mensen met verschillende levensbeschouwingen bijeen te brengen en via ontmoeting en gesprek tot persoonlijke verdieping te komen, was voor Nederland uniek.

Tussen 1910 en 1912 organiseerde de vereniging verschillende zomercursussen in Barchem. Jonkvrouwe Justine Baronesse Van Heeckeren van Kell, eigenaresse van Huis Ruurlo, was geïnteresseerd bezoeker. In 1912 kocht de vereniging een deel van haar grondbezit, 17 hectare bos en hei. Een jaar later bouwde de vereniging een lezingenzaaltje op de Kalenberg dat een getrouwe kopie was van de Lecture Hall in Woodbrooke (de huidige Kapel). Tien jaar later, in 1922 ontwierp de Lochemse architect Postel de vier slaaphuisjes die genoemd werden naar de evangelisten Mattheus, Marcus, Lucas en Johannes (zie de tegeltjes bij de toegang van de slaaphuisjes). En in 1924 voltooide Postel het Landgoedhotel Woodbrooke, het middengedeelte van het huidige conferentiecentrum.

De Woodbrookers, inmiddels Vereniging Woodbrookers Barchem geheten, maakte voor en na de Tweede Wereldoorlog haar bloeiperiode door. Zij stond in die periode aan de wieg van de zogeheten ‘doorbraak’. Vanuit een vrijzinnig-protestantse achtergrond ging de vereniging als eerste in Nederland de dialoog aan met geïnteresseerden uit de joodse en later ook de rooms katholieke en humanistische gemeenschap. Daarmee werden de Woodbrookers pioniers van de oecumene. Maar de doorbraak betrof ook het politieke leven. Onder leiding van de theologisch hoogleraar Willem Banning, tevens directeur van het Landgoedhotel Woodbrooke, traden voor het eerst mensen met een christelijke levensovertuiging toe tot de Partij van de Arbeid, die kort na de oorlog werd opgericht. De Woodbrookers werden ook pioniers van het vormingswerk in Nederland. Voortbouwend op haar traditie van zomercursussen werd in 1958 de Stichting Vormingswerk Barchem opgericht. Tot 1990 heeft het Landgoedhotel Woodbrooke onderdak aan het vormingswerk geboden.

De Vereniging Woodbrookers Barchem organiseert weekendcursussen waarin het accent ligt op vraagstukken van levensbeschouwing, cultuur, ethiek en filosofie. Onderdeel van de cursussen zijn de stiltebijeenkomsten in de Kapel. De doelstelling van de vereniging luidt:

‘ Door onderlinge ontmoeting, in een geest van openheid, religieuze verbondenheid en maatschappelijke betrokkenheid, bij te dragen aan persoonlijke verdieping en aan bezinning op de maatschappelijke verantwoordelijkheid’.

Behalve aan de cursussen van de Vereniging biedt het Landgoedhotel Woodbrooke ook onderdak aan bedrijven, instellingen, groepen en organisaties die gebruik willen maken van de faciliteiten. Het beleid van het Landgoedhotel Woodbrooke is erop gericht zonder winstoogmerk de bijzondere ambiance, architectuur en natuurlijke omgeving in stand te houden als kostbare waarden die bijdragen aan menselijke ontmoeting en verdieping. Al meer dan honderd jaar.